sexta-feira, 18 de janeiro de 2013

Rubén Darío: "WALT WHITMAN"

Rubén Darío: "WALT WHITMAN" 


En su país de hierro vive el gran viejo,
bello como un patriarca, sereno y santo.
Tiene en la arruga olímpica de su entrecejo
algo que impera y vence con noble encanto.

Su alma del infinito parece espejo;
son sus cansados hombros dignos del manto;
y con arpa labrada de un roble añejo,
como un profeta nuevo canta su canto.

Sacerdote que alienta soplo divino,
anuncia en el futuro tiempo mejor.
Dice al águila: «¡Vuela!»; «¡Boga!», al marino,

y «¡Trabaja!», al robusto trabajador.
¡Así va ese poeta por su camino,
con su soberbio rostro de emperador!



"Walt Whitman" (Tradução de Adriano Nunes)



Em seu país de ferro vive o grã velho,
belo como um patriarca, sereno e santo.
Tem na ruga entre cada sobrancelha
algo que impera e vence com nobre encanto.

Sua alma do infinito parece espelho;
são seus cansados ombros dignos do manto;
e com harpa lavrada duma árvore velha,
como um profeta novo canta seu canto.

Sacerdote que alenta sopro santeiro,
anuncia no porvir tempo melhor.
Disse à águia: "Voa!"; "Rema!", ao marinheiro,

e "Trabalha!", ao robusto trabalhador.
Assim segue esse poeta verdadeiro
com seu soberbo rosto de imperador!



Rubén Darío, “Medallones”, III, in Azul [1888], Biblioteca Edaf 276, Madrid, 2003, pp. 199-200. Edición de Juan Antonio Bueno Álvarez.

In: DARÍO, Rubén."Antología". Madri: Espasa Calpe, 2005, p. 88. Edición Carmen Ruiz Barrrionuevo. Con "El caracol y la sirena" de Octavio Paz.

Nenhum comentário: