Οδυσσέας Ελύτης «Περασμένα Μεσάνυχτα» (tradução de Adriano Nunes)

"Passada a meia-noite" (tradução de Adriano Nunes)

Passada a meia-noite em minha vida inteira

Como numa Via-Láctea rasante pesa a minha cabeça
Todos dormem com a face prateada, santos
Vazios de paixões são arrastados pelo vento
Até o cabo do Grã Cisne. Quem foi feliz e quem não e depois?
Todos findamos símile deixando enfim
Uma saliva amarga e gravados na face sem barbear
Caracteres gregos que tratam de ajustar-se um ao outro para que
A palavra de tua vida a única se...

Passada a meia-noite em minha vida inteira

Passam carros de bombeiros, até que incêndios
Ninguém sabe. Num quarto de quatro por cinco o fumo se condensou. 
Apenas se distinguem
A folha de papel e minha máquina de escrever. Deus
Golpeia as chaves e as incontáveis penas chegam até o teto
Perto da aurora
aparecem por um momento as costas e sobre
Elas verticalmente as montanhas são escuras e púrpuras.
Realmente parece que
Vivo para quando já não mais exista

Passada a meia-noite em minha vida inteira

Todos dormem sobre um de seus flancos, aberto
O outro para ver erguer-se a vida onda
Após onda e tua mão se estende
Como a de um morto no instante em que o apanha
a primeira verdade.

Οδυσσέας Ελύτης «Περασμένα Μεσάνυχτα»

Περασμένα μεσάνυχτα σ’ όλη μου τη ζωή

Σαν σε χαμηλωμένο Γαλαξία το κεφάλι μου βαρύ
Κοιμούνται οι άνθρωποι με τ’ ασημένιο πρόσωπο· άγιοι
Που άδειασαν από τα πάθη κι ολοένα τους φυσάει ο αέρας μακριά
Στον κάβο του Μεγάλου Κύκνου. Ποιος ευτύχησε, ποιος όχι
Και ύστερα;
Ίσα τερματίζουμε όλοι στερνά μένουν
Ένα σάλιο πικρό και στο αξύριστό σου πρόσωπο
Χαραγμένα ψηφία ελληνικά που το ένα στο άλλο ν' αρμοστούν
αγωνίζονται ώστε
Η λέξη της ζωής σου η μία εάν...

Περασμένα μεσάνυχτα σ’ όλη μου τη ζωή

Περνάν τα οχήματα της Πυροσβεστικής, για ποιαν από
τις πυρκαγιές
Κανείς δεν ξέρει. Σ’ ένα δωμάτιο τέσσερα επί πέντε ντουμάνιασε
ο καπνός. Προεξέχουν μόνον
Η κόλλα το χαρτί και η γραφομηχανή μου. Πλήκτρα
Χτυπά ο Θεός και αμέτρητα είναι τα βάσανα έως το ταβάνι
Κοντά να ξημερώσει
μια στιγμή φανερώνονται οι αχτές με κάθετα
Πάνω τους τα βουνά σκούρα και μωβ. Αλήθεια θα ‘ναι φαίνεται ότι
Ζω για τότε που δεν θα υπάρχω

Περασμένα μεσάνυχτα σ’ όλη μου τη ζωή

Κοιμούνται οι άνθρωποι στο ‘να τους πλευρό, τ’ άλλο τους
Ανοιχτό να βλέπεις που ανεβαίνει κύματα
Κύματα η ζωή και να ‘ναι τεντωμένο το χέρι σου
Σαν του νεκρού τη στιγμή που του παίρνεται η πρώτη αλήθεια.

Οδυσσέας Ελύτης. "Περασμένα Μεσάνυχτα". In:_____. http://odysseas-elitis.weebly.com/904xiiota-kappaalphaiota-….